Koncerty
Koncert na nepalskich misach dźwiękowych i chińskich gongach.
Ten wyjątkowy koncert zadowoli zarówno melomanów, jak i osoby poszukujące stanów relaksu czy wchłonięcia medytacyjnego. Wibracje gongów i nepalskich mis dźwiękowych nadawane w odpowiedni sposób, w określonych sekwencjach i z odpowiednim natężeniem wchodzą w rezonans z komórkami ciała, przywracając w nich harmonię. Słuchając tej muzyki i poddając się jej częstotliwością, bardzo głęboko uspokajamy i wyciszamy umysł. Jednocześnie stymulujemy cały organizm do samoregulacji i odnalezienia pełni zdrowia poprzez rozpuszczenie napięć nagromadzonych na poziomie ciała i umysłu.
Podczas koncertu, słuchacze są całkowicie zanurzeni w wibracjach i naturalnie osiągają stan bardzo głębokiego odprężenia - stan Głębokiej Harmonii.
Standardowo koncert trwa godzinę. Słuchacze leżą na karimatach, kocach i poduszkach lub siedzą w wygodnej pozycji medytacyjnej.
Gram wyłącznie na gongach i misach dźwiękowych dopuszczonych do terapii przez międzynarodowy instytut dźwięku Petera Hessa.
Przeciwwskazania do udziału w koncercie to bycie pod wpływem alkoholu, środków odurzających, leków psychotropowych oraz pierwszy trymestr ciąży.
Fenomen Gongów: Gongi należą do najstarszych i najważniejszych instrumentów muzycznych południowo-wschodniej Azji. Pierwsze zachowane informacje na ich temat sięgają II w p. n. e. Są one bardzo popularne m. in. w Birmie, Chinach, Annamie i na Jawie, a także w Korei, Kambodży, Wietnamie, Tybecie, Indiach, Tajlandii i Japonii. Historycznie gongów używano do odpędzania strachu przed śmiercią, zwiększenia mocy intuicji człowieka i odmładzania komórek ciała. Starożytni chińscy mędrcy uważali, że poprzez pierwotne brzmienie gongów, można przekazywać ludziom uniwersalną energię życiową ponieważ wytwarzają najsilniej rezonujące dźwięki, spośród znanych instrumentów a ich wibrującą głęboką harmonię można odczuć w każdej komórce ciała. W XVI wieku, gongi przybyły Jedwabnym Szlakiem z Azji do Europy. Właściwe wprowadzenie gongu w zachodni świat muzyki datuje się jednak dopiero na rok 1889, gdy to w Paryżu zagrała jawajsko-annamska Gamelan-Ensemble Orchestra.